สำนวนไทยหมวดหมู่ บ. เบี้ยน้อยหอยน้อย
เบี้ยน้อยหอยน้อย หมายถึง
สำนวน “เบี้ยน้อยหอยน้อย” หมายถึง การมีทรัพย์สินหรือทุนทรัพย์ไม่มาก เปรียบเสมือนผู้ที่มีเพียงเล็กน้อยทั้งเงิน(เบี้ย) และของมีค่า(หอย) ซึ่งแม้จะมีอยู่บ้างแต่ก็ไม่มาก กล่าวคือ “คนที่มีเงินน้อย, มีเงินไม่มาก” นั่นเอง
ที่มาของสำนวน
มาจากวิถีชีวิตของคนไทยในอดีต ซึ่งใช้คำว่า “เบี้ย” แทนเงิน เพราะในสมัยก่อนคนไทยใช้ “เบี้ย” หรือ “เบี้ยเปลือกหอย” เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนซื้อขายแทนเงินตรา ส่วนคำว่า “หอย” ในที่นี้หมายถึงหอยเบี้ย ซึ่งเป็นวัตถุมีค่าในยุคนั้น การมี “เบี้ยน้อยหอยน้อย” จึงหมายถึงการมีเงินหรือทรัพย์สินเพียงเล็กน้อย
โดยสำนวนนี้สะท้อนให้เห็นถึงฐานะหรือความสามารถทางการเงินที่จำกัด จึงมักใช้กล่าวถึงคนที่มีทรัพย์ไม่พอจะทำการสิ่งใดได้สะดวก ต้องรู้จักประมาณตน ใช้จ่ายอย่างระวัง และไม่กล้าแสดงออกเกินตัว
ตัวอย่างการใช้สำนวน
- สมชายอยากเปิดร้านกาแฟเล็ก ๆ ริมทาง แต่ก็ต้องเริ่มจากของที่จำเป็นเท่านั้น เพราะเบี้ยน้อยหอยน้อย (แสดงถึงการเริ่มต้นธุรกิจโดยมีข้อจำกัดด้านเงินทุน)
- เดือนนี้ฝนต้องประหยัดให้มากหน่อย เบี้ยน้อยหอยน้อยเพราะเพิ่งส่งเงินให้ทางบ้านไป (ใช้ในบริบทชีวิตประจำวันของคนที่ต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายหลายด้าน)
- พวกเราคิดจะจัดค่ายอาสา แต่เบี้ยน้อยหอยน้อย เลยต้องขอรับบริจาคจากคนทั่วไป (แสดงถึงกลุ่มที่มีงบน้อยจึงต้องหาทางช่วยเหลือเพิ่มเติมจากผู้อื่น)
- แม้จะเบี้ยน้อยหอยน้อย แต่ยายก็ยังแบ่งเงินไว้ซื้อขนมให้หลานทุกวัน (สะท้อนความรักและเสียสละ แม้ฐานะไม่เอื้ออำนวย)
- ทีมของเราสู้สุดใจในงานประกวด แม้จะเบี้ยน้อยหอยน้อยกว่าเจ้าอื่นก็ตาม (แสดงถึงความมุ่งมั่นของกลุ่มที่แม้งบประมาณน้อยก็ยังพยายามเต็มที่)