สุภาษิตไทยหมวดหมู่ ค. คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ หมายถึง
สุภาษิต “คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ” หมายถึง จำนวนของคนที่รักและเกลียดเรานั้นแตกต่างกันอย่างมาก คนที่รักเรามักมีจำนวนน้อย เปรียบเหมือนผืนหนังที่มีขนาดเล็ก แต่คนที่ไม่ชอบหรือเกลียดเรามักมีจำนวนมาก เปรียบเหมือนผืนเสื่อที่กว้างใหญ่กว่า สุภาษิตนี้เตือนให้ตระหนักว่าในชีวิตเราไม่สามารถทำให้ทุกคนพอใจได้ และต้องยอมรับว่ามีทั้งคนที่รักและไม่รักเราเสมอ กล่าวคือ “คนรักมีน้อย คนชังมีมาก” นั่นเอง

ที่มาของสุภาษิต
สุภาษิตนี้สะท้อนแนวคิดเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์และสังคม ที่มักมีทั้งคนรักและคนเกลียด ซึ่งจำนวนของทั้งสองฝ่ายมักไม่เท่ากัน โดยคนที่รักเรามักมีน้อย เปรียบได้กับ “ผืนหนัง” ซึ่งมีขนาดเล็กและหายาก ในขณะที่คนที่ชังหรือไม่พอใจเรามักมีมาก เปรียบเสมือน “ผืนเสื่อ” ที่มีขนาดใหญ่กว่าและพบได้ทั่วไป
แนวคิดนี้สอดคล้องกับคำสอนของพุทธศาสนาและปรัชญาการดำเนินชีวิตที่สอนให้ยอมรับความเป็นจริงของโลกว่าเราไม่สามารถทำให้ทุกคนรักหรือพอใจได้ เพราะแต่ละคนมีมุมมอง ความคิด และอคติที่แตกต่างกัน ดังนั้น สุภาษิตนี้จึงเตือนให้เราไม่ยึดติดกับคำชมหรือคำติเตียนมากเกินไป และดำเนินชีวิตด้วยความมั่นคงในสิ่งที่ถูกต้อง
ตัวอย่างการใช้สุภาษิต
- นักการเมืองที่ทำงานเพื่อประชาชน แม้จะมีคนสนับสนุน แต่ก็มักจะถูกวิจารณ์จากฝ่ายตรงข้ามอยู่เสมอ ที่ปรึกษาของเขาจึงกล่าวว่า “อย่าแปลกใจเลย คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ” (สะท้อนว่าคนที่อยู่ในที่แจ้ง มักมีทั้งคนรักและคนเกลียด)
- ดาราชื่อดังคนหนึ่งได้รับความนิยมจากแฟนคลับมากมาย แต่ขณะเดียวกันก็มีคนวิจารณ์และโจมตีเขาในโซเชียลมีเดีย ผู้จัดการของเขาจึงปลอบใจว่า “อย่าคิดมาก คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ” (เตือนให้ยอมรับว่าความคิดเห็นของผู้คนแตกต่างกัน)
- สมชายตั้งใจทำงานอย่างซื่อสัตย์ แต่ก็ยังมีเพื่อนร่วมงานบางคนที่อิจฉาและคอยพูดให้ร้าย หัวหน้าของเขาจึงแนะนำว่า “ทำดีต่อไปเถอะ คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ อย่าไปใส่ใจคำพูดคนที่ไม่หวังดี” (ให้กำลังใจให้ทำสิ่งที่ถูกต้อง แม้จะมีคนไม่ชอบ)
- เจ้าของร้านอาหารพยายามพัฒนาร้านของตัวเองให้ดีขึ้น แต่ก็ยังมีลูกค้าบางคนที่ต่อว่าและไม่พอใจ เขาจึงบอกกับตัวเองว่า “คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ คงทำให้ทุกคนพอใจไม่ได้” (ตระหนักว่าการทำธุรกิจย่อมมีทั้งคนพอใจและไม่พอใจ)
- หญิงสาวคนหนึ่งเป็นคนใจดีและมักช่วยเหลือผู้อื่น แต่ก็มีบางคนที่ไม่ชอบเธอเพราะความอิจฉา แม่ของเธอจึงปลอบว่า “อย่าคิดมากนะลูก คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ แค่ทำในสิ่งที่ดีต่อไป” (เตือนให้โฟกัสที่สิ่งดี ๆ และไม่ต้องสนใจคนที่ไม่ชอบ)