สำนวนไทยหมวดหมู่ บ. บ่นเป็นหมีกินผึ้ง
บ่นเป็นหมีกินผึ้ง หมายถึง
สำนวน “บ่นเป็นหมีกินผึ้ง” หมายถึง การบ่นด้วยเสียงงึมงำ ฟังไม่ชัดเจน คล้ายพูดอยู่ในลำคอ เปรียบเสมือนหมีที่กำลังกินรังผึ้ง ปากเต็มไปด้วยน้ำผึ้งและซากผึ้ง จึงส่งเสียงอู้อี้งึมงัม ไม่ชัดเจนออกมา กล่าวคือ “อาการของคนที่บ่นพึมพำ งึมงำไปเรื่อย” นั่นเอง
ที่มาของสำนวน
มาจากการเปรียบเปรยพฤติกรรมของ “หมี” ขณะกินรังผึ้งในธรรมชาติ ซึ่งหมีมักจะกินทั้งรวงผึ้ง น้ำผึ้ง และตัวผึ้งอย่างตะกละจนเต็มปากไปหมด ระหว่างนั้นหมีอาจส่งเสียงงึมงำในลำคอ เสียงอู้อี้เพราะปากไม่ว่าง คล้ายกับคนที่บ่นพึมพำแบบไม่ชัดเจน
คนไทยสมัยก่อนจึงนำลักษณะเสียงนี้มาเปรียบกับคนที่บ่นไปเรื่อย บ่นได้ทุกเรื่อง บ่นได้ทุกที่ เห็นอะไรก็บ่นไปหมดจนน่ารำคาญ พูดอยู่ในลำคอ ฟังไม่รู้เรื่อง จึงกลายเป็นสำนวนว่า “บ่นเป็นหมีกินผึ้ง”
ตัวอย่างการใช้สำนวน
- พี่ชายบ่นเป็นหมีกินผึ้งทุกครั้งที่เจอปัญหางานที่ทำไม่เสร็จ เสียงบ่นพึมพำไม่ชัดเจน แต่ทุกคนรู้ว่าเขาหงุดหงิด (ใช้เมื่อคนบ่นด้วยเสียงงึมงำ ไม่ดังแต่แสดงความหงุดหงิด)
- ตอนที่แฟนบอกว่าผมไม่ค่อยช่วยทำการบ้าน ผมบ่นเป็นหมีกินผึ้งตลอดทั้งคืน ไม่มีใครได้ยินคำพูดผมชัดเจน (ใช้กับการบ่นที่ไม่มีทิศทางหรือความชัดเจน แต่แสดงถึงความไม่พอใจภายใน)
- ผมนี่รำคาญคุณจริง ๆ ที่รัก บ่นทั้งวันเหมือนหมีกินผึ้ง จนหูผมแทบจะชาอยู่แล้ว (กล่าวถึงคู่รักโดยผู้ชายรำคาญที่ฝ่ายหญิงเอาแต่บ่น จึงอุทานไป)
- พ่อบ่นเป็นหมีกินผึ้งเกี่ยวกับเรื่องเศรษฐกิจในประเทศ แต่ก็ไม่พูดอะไรที่มีสาระออกมา (การบ่นที่แสดงอารมณ์ออกมา แต่ไม่ได้เจาะจงหรือแก้ไขสถานการณ์)
- บอสของเรามักบ่นเป็นหมีกินผึ้งเมื่อเจอปัญหาภายในทีม แต่ก็ไม่เคยบอกตรง ๆ ว่าควรจะแก้ไขอะไร (ใช้เมื่อคนบ่นในแบบไม่ตรงไปตรงมา ไม่มีความชัดเจน)
สำนวนที่ความหมายคล้ายกัน
- บ่นออดเป็นมอดกัดไม้ หมายถึง: คนที่บ่นพึมพำเสียงเบา ดังออดแอด ๆ