สำนวนไทยหมวดหมู่ ถ. ถูลู่ถูกัง
ถูลู่ถูกัง หมายถึง
สำนวน “ถูลู่ถูกัง” การกระทำใด ๆ ที่ทำอย่างลวก ๆ หยาบ ๆ ไม่เรียบร้อย ไม่ใส่ใจ หรือไม่ให้เกียรติ อาจทำไปโดยขาดความเต็มใจ ฝืนใจ หรือพยายามลากให้ผ่านไปอย่างหยาบกระด้าง เปรียบเสมือนการลากหรือดึงบางสิ่งบางอย่าง เช่น คนหรือของ ให้เคลื่อนไปข้างหน้าแบบทุลักทุเล โดยไม่ประคับประคอง ไม่ทะนุถนอม เหมือนทำไปเพียงเพื่อให้เสร็จหรือพ้น ๆ ไป โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบหรือความรู้สึกของสิ่งที่ถูกกระทำ กล่าวคือ “การใช้อย่างไม่ทะนุถนอม, การที่ลาก ดึง หรือฉุด ของหรือคนอย่างไม่ปรานีปราศรัย” นั่นเอง
ที่มาของสำนวน
มาจากคำกริยา “ถู ลู่ กัง” ที่พาให้เห็นภาพของการลากหรือผลักดันบางสิ่งบางอย่างไปข้างหน้าอย่างทุลักทุเล เช่น การลากคนที่ไม่อยากไป หรือของที่หนักจนลากแล้วถูพื้นไป ลู่ไป สะดุดกัง ๆ ไปตลอดทาง
โดยเฉพาะคำว่า “ถูกัง” เชื่อว่าเลียนเสียงหรือพฤติกรรมของสิ่งที่เคลื่อนแบบฝืน ๆ ติด ๆ ขัด ๆ จึงเกิดเป็นภาพรวมของการกระทำที่ไม่ทะนุถนอม ไม่เรียบร้อย และไม่ประณีต
สำนวนนี้จึงสื่อว่าการลากบางสิ่งบางอย่างไปแบบทุลักทุเล ไม่เรียบร้อย และไม่เต็มใจ โดยอาศัยแรงฝืนหรือการประคองให้ไปต่อได้ แม้จะมีอุปสรรคหรือการขัดขืนก็ตาม จึงกลายเป็นคำเปรียบเปรยถึงการกระทำใด ๆ ที่ ลวก ๆ ฝืน ๆ ไม่เรียบร้อย แต่ก็พยายามทำให้ผ่านไปได้อย่างเหนื่อย ๆ
ตัวอย่างการใช้สำนวน
- เขาถูกบังคับให้ไปขอโทษในที่ประชุม ทั้งที่ไม่ได้รู้สึกผิดจริง พอเดินเข้าไปก็พูดเร็ว ๆ เหมือนอยากให้จบ ๆ ไป “แค่พูดให้มันพ้น ๆ ไปแบบถูลู่ถูกัง ใครจะรู้สึกว่าเขาสำนึกจริง” (แสดงถึงการกระทำที่ฝืนและหยาบกระด้าง ไม่มีความจริงใจ)
- งานกลุ่มที่ได้รับมอบหมาย เขาทำส่งแบบไม่ตรวจสอบอะไรเลย จับวางไฟล์แนบส่ง ๆ ไป “นี่มันถูลู่ถูกังชัด ๆ ไม่ใช่งานที่มีคุณภาพเลย” (แสดงถึงการทำแบบขอไปที เพื่อให้พ้นภาระโดยไม่ใส่ใจผลลัพธ์)
- เขาไม่ได้ตั้งใจสอนเลย พูดเร็ว พูดห้วน ๆ ไม่สนใจว่าเด็กจะเข้าใจมั้ย “สไตล์เดิมเลย ถูลู่ถูกังแบบนั้นแหละ” (พูดถึงการทำหน้าที่อย่างขาดความเมตตา ไม่ปรานีปราศรัย)
- ระหว่างที่เจ้าหน้าที่นำผู้ต้องสงสัยขึ้นรถ พวกเขาผลักและดึงตัวอย่างแรง ไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเจ็บหรือเปล่า (เป็นอาการที่ใช้กำลังอย่างไม่ทะนุถนอม ไม่เมตตา เหมือนถูลู่ถูกังให้เสร็จ ๆ ไป)
- เมื่อใกล้หมดเวลา เขารีบเขียนรายงานทั้งที่ยังไม่ได้ข้อมูลครบ และส่งทันทีโดยไม่อ่านทวน “เขาแค่ทำถูลู่ถูกังให้มันจบ ไม่สนด้วยซ้ำว่างานจะออกมายังไง” (เป็นการเร่งทำแบบลวก ๆ เพื่อให้พ้นภาระ โดยไม่คำนึงถึงคุณภาพหรือความเรียบร้อย)