สุภาษิตไทยหมวดหมู่ ฟ. ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด
ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด หมายถึง
สุภาษิต “ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด” หมายถึง คนที่ฟังหรือเข้าใจสิ่งที่พูดไม่ถูกต้อง นำไปตีความหรือทำตามอย่างผิด ๆ จนเกิดความเสียหายหรือผลลัพธ์ผิดเพี้ยนไป เปรียบเสมือนข้อมูลหรือคำพูดที่ถูกส่งต่อไปแล้วถูกบิดเบือน จนกลายเป็นเรื่องผิดเพี้ยนหรือสร้างปัญหา กล่าวคือ “ฟังความไม่ชัดเจน แล้วนำไปพูดต่อ หรือทำผิด ๆ” นั่นเอง
ที่มาของสุภาษิต
มาจากคำพูดสองประโยคที่รวมกัน โดยหมายถึงการที่ผู้ฟังไม่ได้ฟังความหมายให้ครบถ้วนหรือเข้าใจผิด เมื่อนำไปปฏิบัติหรือเล่าให้คนอื่นฟัง สิ่งที่ทำหรือสื่อออกมาก็มัก ผิดเพี้ยนไป
คำว่า “ฟังไม่ได้ศัพท์” หมายถึง ฟังสิ่งที่พูดหรือถ่ายทอดมาไม่ครบถ้วน เข้าใจเพียงบางส่วน หรือเข้าใจผิด ทำให้ได้ความหมายไม่ตรงกับต้นฉบับ
คำว่า “จับไปกระเดียด” หมายถึง ถึงการที่ผู้รับฟังนำสิ่งที่ฟังมาไปปฏิบัติหรือเผยแพร่ต่อ แต่ด้วยความเข้าใจผิด จึงเหมือน “โยนไปให้ผิดทิศผิดทาง” ทำให้ผลลัพธ์เพี้ยนหรือเสียหายไปจากเจตนาเดิม สุภาษิตนี้จึงเป็นคำเตือนให้ระมัดระวังการฟัง การเข้าใจ และการถ่ายทอดข้อมูลหรือคำพูด ไม่ให้เกิดการบิดเบือน
ตัวอย่างการใช้สุภาษิต
- เขาฟังคำแนะนำจากเพื่อนแค่ครึ่งเดียว แล้วเอาไปทำตาม ผลที่ออกมากลับเละเหมือนอย่างสุภาษิตฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด เมื่อเข้าใจไม่ครบ การทำตามจึงผิดเพี้ยน
- นักเรียนจำเนื้อหาไม่ครบ แล้วส่งงานแบบมั่ว ๆ ครูถึงกับส่ายหัว ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ฟังไม่ครบ ทำให้การปฏิบัติผิดพลาด
- สัมมนาเรื่องกฎหมายใหม่บางคนฟังแล้วเข้าใจคลาดเคลื่อน พอไปบอกเพื่อนร่วมงานก็เกิดความสับสน ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ข้อมูลไม่ครบ ส่งต่อก็ผิด
- ข่าวลือในบริษัทแพร่เร็ว คนที่ได้ยินไปไม่ครบก็เล่าต่ออย่างผิด ๆ ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ฟังไม่ชัด ส่งต่อก็เพี้ยน
- ตอนประชุมโครงการ ผู้จัดการบางคนฟังคำเสนอจากทีมไม่ละเอียด พอเอาไปตัดสินใจเองก็เกิดความเสียหาย ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด ฟังไม่ชัด ผลลัพธ์เพี้ยน